Restaurant review: Jamie's Italian (Rotterdam)

Het zou natuurlijk voor de verandering wel grappig zijn als er reden was om zo'n hype-achtig concept de grond in te schrijven, maar helaas, of gelukkig...die reden is er niet.

Als fanatieke Markthal-liefhebber is niet bij Jamie's Italian gaan eten natuurlijk geen optie. Dit moet geprobeerd en gereviewd worden! Toevallig was meneer Oliver deze week wel in Nederland maar wij hebben hem niet gespot. Maakt niet uit, via zijn eten hebben wij toch kunnen 'proeven' van zijn culinaire visie. En die luidt: houd het basic, gebruik de beste ingrediënten en maak het goed klaar. En dan: genieten.

En dat deden we. Mijn mee-eter was deze keer vriendin R, een halve Siciliaanse. Dat legde de lat natuurlijk flink wat hoger. Zeker omdat zij eigenlijk geen enorme pastaliefhebber is. Wij gingen voor de lunch, omdat het diner domweg anderhalve week van tevoren al volledig was volgeboekt. Lunch reserveren kon nog gelukkig nog wel maar de zaak zat nu ook compleet afgeladen. (Ga er dus niet op de bonnefooi naartoe...kansloos.)

Eerst even over de kaart: deze is redelijk beperkt of liever gezegd, overzichtelijk. Maar zoveel lekkere keuzes, inclusief vegetarische opties, dat we spontaan "O" en "Ah" begonnen te roepen. Van de pasta's kun je een grote of kleine portie bestellen. Verder is er een ruime keus aan kleine gerechten c.q. antipasti op, salades en hoofdgerechten met vlees of vis. Er is een aparte dranken- en dessertkaart. Gelukkig maakt Jamie geen misbruik van zijn naamsbekendheid; de drankjes zijn normaal geprijsd en de gerechten eigenlijk ook.

Wij begonnen allebei met de bruscetta caponata. Voor de niet- Italianen: dat is een getoast stukje brood met een aubergine-tomaat mengsel. Daaroverheen geraspte kaas. Deze bruscetta was al helemaal goed. Zeer goed op smaak, lekker knapperig en het zag er ook nog eens uit als een plaatje. Vol verwachting klopte ons hartje voor wat er verder nog zou komen...

R. koos de tagliatelle met truffel en boter. Inderdaad heel basic, maar de geur die daar vanaf kwam deed mij besluiten om de volgende keer zeker die pasta te kiezen (het Ruspje Nooitgenoeg-effect). Ikzelf, paddenstoelenfan, nam de fettuccine met porcini, mascarpone, knofook, witte wijn en citroengremolata, Ook om zeer blij van te worden. Wederom konden wij welgemeende "O"-s en "Ah"-s niet onderdrukken. (Het werd misschien een beetje gênant.)

Maar dat was nog niet alles. Omdat het natuurlijk belangrijk is voor een review om een compleet beeld te kunnen geven, namen we toch ook maar een dessert. Niet omdat we allebei verslaafd zijn aan cheesecake natuurlijk. We deden dit echt voor jullie. Hoe dan ook: echt nog nooit zo'n fantastisch stuk taart gegeten. Alles perfect: de kruimelige bodem, de tweeledige luchtige vulling, de bessencoulis.

Tot de laatste drie happen. Toen bleek dat dit toch teveel van het goede was; Oempf. De volgende keer delen we samen dus een stuk (tip!). Want het is zonde als je heerlijke etentje wordt overschaduwd door een lichtelijk misselijk gevoel na afloop als gevolg van te grote gulzigheid.

Wat het wás heerlijk. De hype is volkomen terecht. We love Jamie! Dus: ga naar de site, kijk wanneer je kunt reserveren en ga het ervaren!

https://www.jamieoliver.com/italian/netherlands