maandag 30 november 2015

Pierewaaien (my safe place)

De stenen pier steekt een eindje de zee in. Vanaf het parkeerterrein kun je er op lopen, langs een slagboom. Naast het parkeerterrein zit een vreemd cafeetje. Een soort keet waar oude Scheveningers zitten.

Op de pier lopen altijd veel mensen met een vrolijke parade van honden.

Aan beide kanten van de pier liggen vierkante blokken. Daar zitten meestal meeuwen op. Mijn vader vertelt me iedere keer als wij daar lopen dat daar regelmatig mensen gewond raken. Ik waag me er niet aan, hoewel het strand links van de pier er altijd aanlokkelijk uitziet. Maar het is eigenlijk niet veilig te bereiken dus lopen we altijd liever gewoon de pier af. Waar tenslotte ook de wind om je oren waait.

Links is voorbij het strand de industrie van de Maasvlakte te zien. Uit de verte lijkt deze zelfs mooi.

Rechts van de pier is de haven van Scheveningen te zien en daarachter de grote pier en het Kurhaus.

Recht vooruit zien we de blauwe Noordzee, met meestal vissersboten en zeilbootjes.

Een strakke horizon.

Op deze pier bestaat geen stress.

Iedereen die loopt kan zijn muizenissen, in ieder geval voor even, uit zijn hoofd laten waaien.

 
 
 
 
 

vrijdag 27 november 2015

Restaurant review: Vega(n) Pop Up Rotterdam

Het is al eventjes geleden dat ik er was maar een review over dit restaurant mag toch niet ontbreken op de the Living is Easzy. Redenen hiervoor zijn:

1. Het eten was onvoorstelbaar goed.
2. Ze zitten nog maar een paar dagen in Rotterdam?

Hoe dan ook, op het Westelijk Handelsterrein zit dus nog een paar dagen een geweldig vegetarisch, deels veganistisch pop up restaurant, dat binnenkort naar verluid naar Arnhem zal verkassen. En dat is spijtig, zowel voor vega(n)s als voor de foodies in onze regio.

Samen met mee-eter Y, die niet in de eerste maar wel in de tweede categorie valt, bezocht ik dit restaurant in Rotterdam. Volgens de site is het idee hiervoor ontstaan doordat meer mensen vegetarisch willen eten maar dat het in Nederland ontbreekt aan goede vegetarische horecagelegenheden met een moderne keuken. "Vaak word vegetarisch eten ergens onderaan een menukaart vermeld, en wordt u afgescheept met een saaie salade geitenkaas of een bordje pasta", aldus de site. "Vega Pop-up wil het gebrek aan goede, maar vooral moderne, vegetarische en veganistische restaurants tegemoet komen, door tijdelijke Pop-up restaurants door geheel Nederland met kwalitatief hoog, moderne en bovendien zeer smaakvolle gerechten en wijnen te bieden".

En kwalitatief hoogstaand, dat was het. Wij kozen ervoor om diverse koude en warme gerechtjes te bestellen en te delen. De gerechten zijn allemaal van voorgerecht-formaat. Je kunt ook kiezen voor een verrassingsmenu.

Eerst werden wij al zeer aangenaam verrast met een amuse die, zonder te willen overdrijven of irritante uitdrukkingen te willen gebruiken, alleen te omschrijven valt als een Smaakexplosie.

Wij werden vervolgens eerst verwend met twee koude gerechten: Purple Rain, een gerecht van bietjes, aceto balsamico, geitenkaas en meringue en Pretty Pink, een gerecht van flespompoen, sinaasappel en pistachecrumble. Beide gerechten zo mooi opgemaakt dat het bijna zonde was om aan te beginnen. Echt sterrenkwaliteit, net als de smaak.


Daarna twee warme gerechten, de Mushroom Eclair, paddestoelen dus (always my favourite!), gecombineerd met paarse aardappel en truffel, en de Smokey Surprise, een combinatie van knolselderij, king boleet, topinamboer en smoke. Deze beschrijving doet geen recht aan hoe fantastisch dit smaakte. Hoe plantaardig eten kan smaken als het goed wordt klaargemaakt! Wij werden er beiden erg gelukkig van, zeker toen bleek dat de wijn ook niet onderdeed voor het eten. Wat een, helaas tijdelijke, aanwinst!

Vega of foodie (of allebei): grijp je kans en ga nog even heel snel reserveren of zoek hun volgende locatie op via www.vegapopup.com!

zondag 15 november 2015

Restaurant review: Jamie's Italian (Rotterdam)

Het zou natuurlijk voor de verandering wel grappig zijn als er reden was om zo'n hype-achtig concept de grond in te schrijven, maar helaas, of gelukkig...die reden is er niet.

Als fanatieke Markthal-liefhebber is niet bij Jamie's Italian gaan eten natuurlijk geen optie. Dit moet geprobeerd en gereviewd worden! Toevallig was meneer Oliver deze week wel in Nederland maar wij hebben hem niet gespot. Maakt niet uit, via zijn eten hebben wij toch kunnen 'proeven' van zijn culinaire visie. En die luidt: houd het basic, gebruik de beste ingrediënten en maak het goed klaar. En dan: genieten.

En dat deden we. Mijn mee-eter was deze keer vriendin R, een halve Siciliaanse. Dat legde de lat natuurlijk flink wat hoger. Zeker omdat zij eigenlijk geen enorme pastaliefhebber is. Wij gingen voor de lunch, omdat het diner domweg anderhalve week van tevoren al volledig was volgeboekt. Lunch reserveren kon nog gelukkig nog wel maar de zaak zat nu ook compleet afgeladen. (Ga er dus niet op de bonnefooi naartoe...kansloos.)

Eerst even over de kaart: deze is redelijk beperkt of liever gezegd, overzichtelijk. Maar zoveel lekkere keuzes, inclusief vegetarische opties, dat we spontaan "O" en "Ah" begonnen te roepen. Van de pasta's kun je een grote of kleine portie bestellen. Verder is er een ruime keus aan kleine gerechten c.q. antipasti op, salades en hoofdgerechten met vlees of vis. Er is een aparte dranken- en dessertkaart. Gelukkig maakt Jamie geen misbruik van zijn naamsbekendheid; de drankjes zijn normaal geprijsd en de gerechten eigenlijk ook.

Wij begonnen allebei met de bruscetta caponata. Voor de niet- Italianen: dat is een getoast stukje brood met een aubergine-tomaat mengsel. Daaroverheen geraspte kaas. Deze bruscetta was al helemaal goed. Zeer goed op smaak, lekker knapperig en het zag er ook nog eens uit als een plaatje. Vol verwachting klopte ons hartje voor wat er verder nog zou komen...


R. koos de tagliatelle met truffel en boter. Inderdaad heel basic, maar de geur die daar vanaf kwam deed mij besluiten om de volgende keer zeker die pasta te kiezen (het Ruspje Nooitgenoeg-effect). Ikzelf, paddenstoelenfan, nam de fettuccine met porcini, mascarpone, knofook, witte wijn en citroengremolata, Ook om zeer blij van te worden. Wederom konden wij welgemeende "O"-s en "Ah"-s niet onderdrukken. (Het werd misschien een beetje gênant.)

Maar dat was nog niet alles. Omdat het natuurlijk belangrijk is voor een review om een compleet beeld te kunnen geven, namen we toch ook maar een dessert. Niet omdat we allebei verslaafd zijn aan cheesecake natuurlijk. We deden dit echt voor jullie. Hoe dan ook: echt nog nooit zo'n fantastisch stuk taart gegeten. Alles perfect: de kruimelige bodem, de tweeledige luchtige vulling, de bessencoulis.

Tot de laatste drie happen. Toen bleek dat dit toch teveel van het goede was; Oempf. De volgende keer delen we samen dus een stuk (tip!). Want het is zonde als je heerlijke etentje wordt overschaduwd door een lichtelijk misselijk gevoel na afloop als gevolg van te grote gulzigheid.

Wat het wás heerlijk. De hype is volkomen terecht. We love Jamie! Dus: ga naar de site, kijk wanneer je kunt reserveren en ga het ervaren!

https://www.jamieoliver.com/italian/netherlands

donderdag 12 november 2015

Recept: Noedels met een pittig pindasausje

Soms kan een mislukkinkje toch op iets moois uitdraaien. Ik was in eerste instantie helemaal blij toen ik bij de grootgrutter een pindakaas met 100% pinda's tegenkwam. Normaal koop ik die altijd bij de bio-winkel, dus moest ik daar altijd ver voor omlopen. Het gaat hier om pindakaas zonder toegevoegde suiker, zout of andere zooi.

Maar helaas, daar waar mijn bio-pindakaas met goed doorroeren wel een homogene massa wordt, blijft deze pindakaas volkomen olie-achtig. Niet echt op brood te smeren dus, hooguit met een lepel. Maar toen... schoot me een super easzy recept te binnen, uit het boek De Snelle Vegetariër van Jacinta Bokma. Ik had geen zin om het op te zoeken dus gooide ik uit mijn hoofd de ingrediënten bij elkaar. En het bleek gelukkig heel goed te eten! En re-de-lijk te kloppen met het oorspronkelijke recept, zag ik later. Het is nog eens veganistisch ook, dus wat wil je nog meer. Verantwoord, supersnel en makkelijk comfort food, waarvan de ingrediënten zich meestal al braaf in je voorraadkast bevinden.

Dus, daar gaan we weer:
(En zoals gewoonlijk nemen we het met de hoeveelheden niet te nauw)

Men neme voor twee personen

- een paar flinke lepels olie-achtige pindakaas (of normale)
- drie eetlepels ketjap manis
- knoflook (uit een potje is handig)
- scheut citroensap (vooral zo'n geel flesje gebruiken)
- niet te weinig sambal
- drie eetlepels sweet chilli saus
- sesamolie of wokolie
- een rode paprika
- een prei
- een half bakje champignons
- een halve courgette
- noedels voor twee personen (neem vooral de echte uit een Chinese supermarkt of toko!)

Roer alles voor de saus door elkaar. Als de boel een beetje droog wordt kun je wat warm water toevoegen. Sowieso wordt het mengsel wel weer vloeibaarder als het verwarmd wordt. Snijd de groenten en champignons in stukjes en roerbak ze in de olie.
Kook de noedels zoals aangegeven op de verpakking en giet ze af.

Meng de pindasaus met de gebakken groente en roer de boel goed door elkaar.
Roer de pinda-groentes door de noedels en serveer alles in van die Oosterse noedelkommen of in diepe borden.

Optioneel:
  • Strooi er seroendeng of geraspte kokos overheen.
  • Gebruik andere groentes, als je die toevallig hebt liggen. Ik kan me zo voorstellen dat sperzieboontjes of broccoli er ook in kunnen (wel eerst voorkoken).
  • Strooi er wat cashewnoten overheen.
  • Roer er op het laatst taugé doorheen.
  • Voor meer vulling kun je ook tofu blokjes meebakken. 

Enjoy!

zondag 8 november 2015

Filmreview: the Gift

Altijd leuk als je de film mag kiezen. Bij een echte date vind ik het een enorme turn-off want echt: toon wat ballen en heb een mening, als vent zijnde. Met dinnetje P. is dit echter vaste prik dus mocht ik zoals gewoonlijk gaan Googlen. De nieuwe 007 staat al op het lijstje om met Pa Konijn heen te gaan dus valt af. Zelf absoluut geen fan van romkoms en zeker geen Nederlandse. P. blijkt geen fan te zijn van Amy Whinehouse dus helaas ook een no go. Uiteindelijk kom ik uit op the Gift. Voor mij geen film die bellen deed rinkelen, maar in Amerika bleek deze een onverwacht succes te zijn geweest en de recensies zijn tamelijk enthousiast.

Het verhaal
Lastig om een filmreview te schrijven over een thriller, want ja: spoilergevaar. Maar hier toch een poging (van iemand wiens dagelijks werk dit niet is, dus vergeef me).

Het gaat dus om een thriller, een 'psychologische', wat gelukkig inhoudt dat er weinig expliciet geweld in zit. Wel een spanning die zich onderhuids en onmiskenbaar opbouwt. Met een paar clichés zoals een hond die verdwijnt, vissen die ineens dood zijn en iemand die willens en wetens een donkere ruimte inloopt en zich afvraagt waar het rare geluid vandaan komt.
OK, tot nu toe ben ik nog niet echt goed bezig, geloof ik. Dus nu: het verhaal:

Knap stelletje heeft het goed voor elkaar en gaat in een nieuw huis wonen in Californië, waar de man van het stel is opgegroeid. Simon heeft een heftige nieuwe baan, Robyn heeft een moeilijke tijd gehad en werkt even niet maar wil graag zwanger worden. Ze gaan, heel symbolisch, in een nagenoeg glazen huis wonen. Ineens duikt er een oude klasgenoot van Simon op, Gordon, die zich opdringt. Hij brengt kadootjes en nodigt zichzelf uit op het eten. Vervolgens nodigt hij ze weer bij hem uit. OK, dit klinkt allemaal heel saai. Maar dat was het niet.

Waar het om gaat is dat deze Gordon zich steeds vreemder en vijandiger gaat gedragen. De vraag is wat zijn bedoeling is en waar het vandaan komt. Gedurende de film wordt dit steeds duidelijker. En het blijkt dat Simon ook een min of meer duister verleden heeft, en heden ook een beetje een donker kantje. Is al zijn succes wel echt verdiend? En is het terecht dat Gordon een beetje doorgedraaid is? De climax zal ik dan maar niet vertellen, maar laat gezegd zijn dat dinnetje P. hem eerder doorhad dan ik, onschuldig konijntje dat ik ben.


Oordeel
Hoewel er geen spectaculaire acties of heftige effecten in zitten, is deze film vanaf het begin erg onderhoudend en spannend. Voor de echte liefhebbers zitten er wel een paar lekkere griezel- c.q. schrikmomenten in. Vooral het acteerwerk maakt deze film bovengemiddeld goed. En het feit dat er toch enige diepgang in het verhaal zit, maakt hem nog...bovengemiddelder. Jeetje, een filmreview schrijven blijkt lastiger dan ik dacht.

Laat ik maar afsluiten met deze: met de hond kwam het gelukkig goed.

O jee, weer een spoiler. Ik kan dit echt niet.

Recept: Homemmmmade granola

Niet dat we per se tegen "pakjes en zakjes" zijn (zoals dat vaak neerbuigend wordt genoemd door de echte foodie fundamentalisten), want the living is tenslotte easzy. Maar soms is het wel leuk om iets helemaal zelf te maken. Zeker als het heel makkelijk is en het resultaat veel lekkerder. Daarbij komt ook nog dat havermout tegenwoordig hot hot hot is. Dus waar wachten we nog op: we gaan zelf granola maken! En dat is gewoon gebakken muesli.

Men neme: (en de hoeveelheden doen er wederom niet zoveel toe)

- 100-150 gram havermout. Neem vooral de zak van € 0,45 uit de onderste schappen.
- 100 gram noten, zoals amandelen, cashews, hazelnoten
- 3 eetlepels kokosolie
- 3 eetlepels honing
- 2 eetlepels geraspte kokos
- flinke snuf kaneel en klein snufje zout
- rozijnen
- optioneel: zonnebloempitten, lijnzaad, pompoenpitten

Hak de noten grof. Meng deze met de havermout, de kokos, de kaneel, het zout en de eventuele andere pitten en zaden. Smelt de kokosolie even in de magnetron zodat ie vloeibaar wordt. Meng dit door het mengsel en roer daarna de honing erdoor.

Bedek een lage ovenschaal of bakplaat met bakpapier en spreid het mengsel er over uit. Bak dit 10 minuten op een temperatuur van 170 graden. Na deze 10 minuten schep je alles even goed om en zet je het nog even 10 minuten terug. Niet langer! Let op: het enige dat dit recept kan doen mislukken is aanbranden. En geloof me...dan kun je het gewoon weggooien want dan is het niet te eten. Volg de stelregel: bruin is goed, zwart niet. Check dus even tussendoor of het niet te hard gaat.

Gaat alles goed, geniet dan van het heerlijke aroma dat zich door de keuken verspreidt.

Als het klaar is, laat dan goed afkoelen en doe alles vervolgens in een goed afsluitbare pot, samen met de rozijnen. Als je de rozijnen er in doet voordat de boel is afgekoeld, zullen ze droog worden.

Tip: vervang de rozijnen door gedroogde cranberries of gedroogde blauwe bessen! Iets zuriger, ook lekker.

Geniet vervolgens de hele week van een zelfgemaakt ontbijtje door je granola te eten met yoghurt of kwark. Gezond, hip en easzy!