donderdag 31 december 2015

Food-review New Fork (Rotterdam)

Inmiddels kom ik er al enkele jaren met veel plezier, dus wordt het echt wel tijd voor een review. New Fork is een “lunch- en ontbijtverzorger” uit Rotterdam die volgens hun site 100% natuurlijk, eerlijk en lekker eten en drinken maakt. “Dus is alles wat je koopt goed voor je humeur en je geweten”. Dat zijn nogal beloftes!


Wat en waar
De vestiging in het centrum (ze zitten ook op de campus van de Erasmus Universiteit, helaas 20 jaar te laat voor mij) zit vlakbij station Beurs. Tegenover, hoe symbolisch, de grote gele M. Lekker centraal dus maar niet echt ‘in de loop’ waardoor het er nooit echt hectisch is. Er zijn lounge-stoelen zodat je lekker voor het raam naar de voorbijgangers kunt kijken. Verder bestaat de inrichting uit lichthouten meubilair, gecombineerd met de kleur groen.

‘Groen’ is dus ook het concept van het eten en drinken. Op de kaart staan sandwiches (drie hoog), stokbroodjes, salades en fruit, en zoetigheden. Qua drinken: smoothies, sappen, zuivel en koffie en thee. Qua beleg, denk aan: scharrelkip, zelfgemaakte gehaktbal, geitenkaas met chutney, biologische humous met gegrilde paprika, en eigengemaakte pindakaas met sambal en komkommer.

Op een hectische derde Kerstdag besloot ik met mijn mee-eter van de dag, mijn moeder, eerst te gaan lunchen voordat we de winkels zouden bestormen met onze uitverkoop-manie. Wij waren duidelijk niet de enigen die na twee dagen gedwongen op de bank besloten hadden uit ons hol te kruipen en de stad in te gaan. Hectisch dus, maar gelukkig was de sfeer bij New Fork zoals gewoonlijk relaxt en de ontvangst klantvriendelijk.

The Food
Ik ben zo iemand die altijd de kaart van voor tot achter spelt, en dan vervolgens steeds hetzelfde kiest. Normaal is dat hier de sandwich Humous. Nu besloot ik uit mijn comfortzone te treden en eens te gaan voor een sandwich met zelfgemaakte pindakaas. En hij was heerlijk. Over comfort gesproken, het ultieme comfortfood, want: vet (pindakaas), pittig (sambal) en fris (komkommer). Het bruine brood bij New Fork verdient een speciale vermelding vanwege bijzonder lekker. We hebben wel eens geprobeerd uit te vissen of wij dit ergens zelf konden kopen maar dat bleek niet het geval. Jammer! Verder hebben ze helaas alleen witte stokbroodjes, maar ook deze smaken prima, weet ik uit eerdere bezoekjes.

Mijn moeder bleef in haar eigen comfortzone en bestelde een tosti kaas-beenham. Zij houdt niet van hard brood of van heel grote happen dus is hier altijd zeer tevreden mee. Ook deze keer: niets op aan te merken. Koffie en thee smaken hier altijd perfect, al kozen wij vandaag voor iets fris aangezien het op deze derde Kerstdag een irritante 15 graden was (dus te warm om het nog lekker te hebben in een winterjas).

Verder
Deze zaak is echt een aanrader als je van biologisch en smaakvol eten houdt en de behoefte hebt om in het Rotterdamse centrum even de drukte te ontvluchten. De inrichting en sfeer zijn rustgevend. Mocht je er met je laptop willen werken dan kan dat want er is Wifi en er zijn stopcontacten. Vanwege het aanwezige leesvoer op de leestafel kun je hier ook makkelijk een keer alleen gaan zitten.

Maar kom vooral ook voor het eten: altijd lekker en vers, verantwoord en gezond, voor normale prijzen. Wat wil je nog meer. Geen grote gele M, toch?. 

dinsdag 29 december 2015

Goede voornemens? Stop het Doeldenken!

Wat is er terechtgekomen van je vorige goede voornemens? Juist. Waarom zou het nu wel gaan lukken? En als je een verandering nodig vond, waarom ben je daar dan al niet mee begonnen? Afvallen in december: als je dat kunt, kun je alles aan (tenzij dat toevallig het gevolg was van een voedselvergiftiging na het gourmetten). Stoppen met roken met de feestdagen. Dan ben je pas een baas. Goed, inmiddels is het daar te laat voor maar noteer het voor volgend jaar. We gaan voor een jaar zonder frustratie, dat is ons voornemen! Maar hoe?

  1. Focus op de verandering, niet op het doel. Tegenwoordig zijn we allemaal gebrainwashed met quotes die gaan over je een doel stellen, je niet van je pad af laten brengen en dus lijnrecht op je doel blijven afstevenen. Met een soort van belofte dat je dat doel dus gaat bereiken. Ook hier weer: reality check, please!. Hoe vaak in je leven is dit nou werkelijk gelukt (de miljoenen bij wie het niet gelukt is schrijven daar geen boeken over, die drie geluksvogels wel). Meestal bereik je dingen (niet doelen dus) min of meer per ongeluk omdat iets op je pad komt[1]. Of je bent van richting veranderd met als gevolg een verrassende uitkomst. Dat is dus de levensles: focus op de richting, zet je in, en dan komt het (of een) doel vanzelf. Anders ben je 99% van de tijd gefrustreerd dat je je doel nog niet hebt bereikt en zodra je je doel bereikt hebt, ben je weer gefrustreerd omdat je niets meer hebt om naar toe te leven. Stop met Doeldenken!
  2. Neem je wat dingen voor die goed haalbaar zijn. Elke dag tien minuten eerder opstaan zodat je minder ochtendstress hebt. Of gewoon iedere avond van tevoren je kleren voor de volgende dag klaarleggen, zelfde effect. Altijd een plastic tasje en een 50 centstuk in je tas stoppen. Smint en deo, idem. Een vaste plek aanwijzen voor je sleutels en telefoon zodat je die niet altijd kwijt bent. Je telefoon niet meer mee naar bed nemen (slapeloosheid!) of hem gewoon eens een paar uur uitzetten. Meer boeken, minder TV. Allemaal dingen waar je zelf voordeel van hebt, en dus makkelijk vol te houden zijn. Sterker nog, deze voornemens worden vanzelf gewoontes omdat ze je leven easzy maken!
  3. Neem je vooral voor niet zoveel te moeten. Neem je dus vooral niet voor om je naar de sportschool te slepen als je daar niets aan vindt. Want je houdt het niet vol (zie Doeldenken) en die keren dat je wel gaat erger je anderen met chagrijnige bakkes en je ongemotiveerde gedrag waardoor anderen moeten wachten omdat jij een uurlang een apparaat bezet houdt terwijl je zit te Facebooken. Frustratie alom, en dat wilden we juist niet hebben.
  4. Hetzelfde geldt voor afvallen, de all time favourite qua goede voornemens. Neem je voor om meer zelf te gaan koken met meer groente, en ook je gezonde tussendoortjes zelf te gaan bereiden. Dan klinkt al heel anders dan afzien, hongerkuren en calorieën tellen. Kom maar door met die kookboeken! En koop alleen nog maar heel goede wijn. Van de prijs schrik je zo, dat je ineens makkelijk met één glas per dag aan kunt. Maar je geniet er wel dubbel en dwars van!
  5. Over roken kunnen we trouwens kort zijn: gewoon kappen, maakt niet uit wanneer. Wel ergens vandaag.


 Heeft u nog goede ideeën over goede voornemens? Laat het ons weten!

 

 

 



[1]kijk eens op www.rakeling.nl

zondag 20 december 2015

Recept: hipster zuurkooltaartje

Tja, het is het einde van het jaar dus de tijd van de lijstjes. Eén van de lijstjes van vorig jaar, namelijk de foodtrends voor 2015, werd onlangs weer even langsgelopen om te kijken of de trends inderdaad waren doorgezet. De trend 'gefermenteerd voedsel' zou een blijvertje zijn. Nu eet ik eerlijk gezegd niet zo vaak gefermenteerde voedingsmiddelen (volgens mij)  maar wel één, en dat is zuurkool! Geen nieuw en happening superfood dus maar gewoon zuurkool. Waar de meesten als kind een hekel aan hadden en wat je gaat waarderen als je het zelf (dus lekker) mag gaan klaarmaken. Zoals dit zuurkooltaartje, dat ook nog eens een beetje lijkt op flammküchen. En daarmee dus officieel hip is. En natuurlijk easzy!

Voor 1 flinke eenpersoonsmaaltijd of een lunchgerecht voor 2, neme men:

- een halve zak zuurkool (dat is ongeveer 250 gram)
- 3 velletjes deeg voor hartige taart (diepvries)
- paneermeel of maïzena
- een paar flinke scheppen kruidenroomkaas
- geraspte kaas
- handje rozijnen
- karwijzaad (optioneel, maar wel een aanrader)
- peper

Ontdooi het deeg en verwarm de oven voor op 200 graden.
Verwarm de zuurkool volgens de aanwijzing op de verpakking alvast in de magnetron. Druk het vocht dan zoveel mogelijk uit de zuurkool door deze in een vergiet te doen en er met een lepel op te drukken.

Meng de zuurkool vervolgens met de kruidenroomkaas en een beetje geraspte kaas. Breng op smaak met peper en dus karwijzaad. (Dat is raar spul en ik gebruik het alleen met zuurkool omdat die smaakcombinatie erg goed werkt. Dus, neem het een keertje mee uit het kruidenschap.) Voeg ook de rozijnen toe, die je even hebt laten weken.

Bekleed een ovenschaaltje, bij voorkeur een laag model, met het deeg nadat je de vorm even hebt beboterd. Strooi wat paneermeel of maïzena over het deeg zodat de bodem straks niet te vochtig wordt. Prik wat gaatjes in de bodem. Stort het zuurkoolmengsel in de vorm en bestrooi rijkelijk met nog meer geraspte kaas.

Zet de schaal ongeveer 25 minuten in de oven. Laat hem daarna even 10 minuten afkoelen.

Tip 1: Als je niet zoals ik allergisch bent voor ei kun je deze toevoegen, voor een meer "quiche"-achtig gerecht.

Tip 2: In plaats van rozijnen kun je een ander zoet accent toevoegen, zoals stukjes ananas of abrikoos.


Enjoy!

donderdag 17 december 2015

Treinjungle, the Rules!

In Venijntjes blog “de Treinjungle” is al ingegaan op een aantal aspecten van het #treinleven. Onder andere werden overlevingstips gepresenteerd, waardoor het treinen wat meer Easzy kan worden beleefd. Er is geadviseerd om vooral in je liefde te blijven zitten. Helaas blijken deze tips niet voor iedereen soelaas te bieden. Dagelijks blijkt dat er nog altijd teveel #treinhufters zijn. En dat kan aan je gaan knagen (no Pun intended). Dan is een iets repressievere aanpak aan de orde. Met andere woorden, hier is het broodnodige deel 2: Treinjungle, the Rules!

1.    Ik zeg het nog één keer: heeft je tas een kaartje? Nee. Dus zet je tas niet op de stoel naast je, zeker niet in de Randstad, in de spits. En die chagrijnige muil hoef je ook niet te trekken als iemand aangeeft gewoon graag te willen zitten.

2.    Schuif door naar het raam, indien mogelijk. Laat mensen niet over je heen moeten klimmen. En wederom niet dat gezicht, alsjeblieft. Het is nu wel duidelijk dat je niet wil dat er iemand naast je komt zitten. (Wat doe je in een trein dan eigenlijk? Koop een auto.)

3.    Als je gedwongen wordt over iemand heen te klimmen omdat deze weigert door te schuiven of op te staan als je eruit moet, druk dan vooral je kadetten of geslachtsdeel in diens gezicht. Dat zal ‘m leren.

4.    Douche. Deo. Poets Tanden. PLEASE.

5.    Eten en drinken in de trein. Ook een dingetje. Eigenlijk is alles taboe wat kraakt, kruimelt, meurt of hongerklop bij anderen veroorzaakt. Ook superirritant: een yoghurtbakje dat minutenlang leeg geschraapt wordt. Echt, als nagels over een schoolbord. Zeker als men nog niet de eerste bak kantoorkoffie op heeft, waardoor de frustratiedrempel wat lager ligt. Turkse pizza met knoflooksaus is om voor de hand liggende redenen onacceptabel, evenals bara’s, shoarma en wokmaaltijden. Maar ook het luidruchtig leegknagen van een complete zak chips: doe dat lekker thuis op de bank, joh. Boterhammen en bananen zijn eigenlijk het enige acceptabele treinvoedsel, evenals mueslirepen.

6.    Houd je handen thuis. Ga niet tegen iemand aan zitten of staan rijden of wrijven. Zeker niet tegen onbekenden. Het is ook strafbaar, namelijk. Evenals andere reizigers of conducteurs op hun bek slaan. 

7.    Vouwfietsen. Wat een verschrikkelijke sta-in-de-wegs zijn dat. En je ziet er niet mee uit, eerlijk gezegd. Okee, je bent een Nederlander dus je MOET kennelijk fietsen. Stal een gewone fiets op je station van aankomst. Of loop een stukje. Ook schijnen er wel eens bussen door dit land te rijden. Het is iets minder uitsloverig maar wel comfortabeler dan zo’n circusfietsje.

8.    Gek genoeg zit niet iedereen te wachten op het verhaal over jouw tanende sexleven, je gruwelijke schoonouders of je mooie nieuwe badkamertegels. Wel leuk, die smartphones, maar gebruik ze in de trein vooral om zwijgend mee te Appen of te Facebooken (zet ook je bliep uit!). Als je dan toch belt, houd het kort en brul niet zo hard. En, o ja: oordopjes zijn ervoor bedoeld dat jij als enige de muziek hoort. En nogmaals o ja, er zijn zakdoekjes verkrijgbaar zodat je je neus kan snuiten. In plaats van 500 keer goor je neus ophalen. 

9.    Blijf niet op het trapje zitten als een station nadert en 40 man de coupé uit wil.

10.  Als iemand op het trapje blijft zitten zodra je de coupé uit wil met 40 man, probeer dan vooral niet per ongeluk op iemands hand te stappen.

Als iedereen nu braaf deze regels in acht neemt moet het toch snel beter gaan met de hufterigheid in de trein. Verspreid ze dus vooral! Duw ze desnoods onder de neus van een treinhufter als die zich schuldig maakt aan irritant gedrag. Dan wordt het misschien zelfs nog gezellig in de trein. En nog steeds geldt het devies: blijf in je Liefde zitten!

Goede reis!
V.E. Nijntje

donderdag 3 december 2015

Hoe overleef je december? Hier de tips!

  1. Het is niet mogelijk om binnen een week vijf kilo af te vallen. Het is wel mogelijk om binnen een week vijf kilo aan te komenOne of life's little fuck-overs. Tip: geniet alleen op de ‘echte’ feestdagen: 5, 25, 26 en 31 december dus, als een dolle en doe de rest van de tijd normaal. Bouw een kleine marge in om restjes op te kunnen maken.
  2. Qua afvallen in december werkt een stevige luchtweginfectie met bijbehorend verlies aan eetlust ook perfect.
  3. Over snoep gesproken; Get it right, people. Iedereen heeft het tegenwoordig maar over pepernoten. Maar men bedoelt kruidnootjes. Ik kan er niet tegen. Kruidnootjes zijn klein, rond en knapperig. Soms bekleed met chocolade of een ander laagje. Pepernoten zijn van die harde, taaie, onregelmatige bonkjes. En nee, dat is niet taai-taai. Dat zijn weer platte poppetjes. Goed opletten dus.
  4. Je kerstpakket. Net alsof je nog behoefte hebt aan alweer een doos met dingen. Waarschijnlijk heb je al genoeg dingen of, nog waarschijnlijker: teveel. Vroeger was het nog een belevenis, een doos met spannende blikjes voedsel in zaagsel en serpentines verpakt. Maar tegenwoordig staan onze voorraadkasten standaard vol met alles wat je maar kunt bedenken. En onze servieskasten puilen uit, evenals onze kelderboxen. Dat wil zeggen: meestal. Want er zijn nog altijd mensen die weinig hebben en die blij zullen zijn met jouw kerstpakket. Ik zeg: doe een goede daad en doneer je pakket aan je plaatselijke Voedselbank, het AZC of wie dan ook.
  5. Over consuminderen gesproken: de supermarkten met al die bizarre recepten en Kerstmenusuggesties in hun blaadjes doen dat om omzet te genereren. Het is dus niet verplicht om al die zes-gangenmenu’s ook daadwerkelijk te maken. Zeker als je geen keukenprinses bent en er geen plezier in hebt. Gooi jezelf niet in de stress, dat verpest je feestdagen en vele dagen daaraan voorafgaand (vermijd de supermarkthel zoveel mogelijk!). Blijf in je comfort zone, houd reserve-eten achter de hand en maak je verder niet te druk. Ga gourmetten als je dat leuk vindt, ook al is dat kennelijk niet hip. Bak pannenkoeken. Of kook stamppot, al dan niet als statement tegen overconsumptie. Nog beter: geef de dieren ook eens een break en ga vega. Dat is weer een goede daad. En je spijsvertering zal je dankbaar zijn.
  6. Houd het gezellig en heb een keer geen mening. Over de Pietendiscussie bijvoorbeeld. Waag je er niet aan en vind er gewoon eens niets van. De kans is namelijk vrij groot dat we er op korte termijn niet uit gaan komen. Zulke kwesties hebben tijd nodig. Wat je in ieder geval niet doet: je kind inzetten in het debat. Want die kan het namelijk geen hol schelen of Piet zwart, paars of gestreept is. Reality check, please! Dit geldt ook voor allerhande andere politieke issues; laat ze tijdens de feestdagen even voor wat ze zijn als je het gezellig wil houden. En nee, dat is niet laf, dat is strategisch en volwassen.
  7. Over gezellig gesproken, doe met Kerst alleen waar je zin in hebt. Dat kan inhouden dat je gewoon niet op visite gaat of niemand uitnodigt. Tegen alle conventies in. De toverformule luidt: “We hebben dit jaar andere plannen”. Die plannen kunnen ook een strandwandeling inhouden, een Netflix-marathon of samen twee dagen nakend onder de wol. Zalig. Voor sommigen kan het raadzaam zijn eerst een paar maanden de cursus “Nee Zeggen” te volgen. Qua (schoon)familie. De beloning zal echter zoet zijn.
  8. Kerstversiering: doe ook hier waar je zin in hebt. Niemand verplicht je om een uitdragerij van je huis te maken. Sterker nog, liever niet eigenlijk. Behalve als je er erg blij van wordt. Dan weer wel. Hetzelfde geldt voor feestkleding. Glitterjurk of rendiertrui, doe je ding. Hoe simpel kan het leven zijn!
  9. Als je echt de pest hebt aan de feestdagen, ga dan gewoon werken. Je kunt thuis vertellen dat je onmisbaar bent en dat er niemand anders is om de boel draaiende te houden. Kan trouwens nog best waar zijn ook. Dus: ga naar het werk, geniet van de lege wegen, het lege kantoor en de Kerstsfeerloze sfeer. Zet de Top 2000 op volle sterkte, eet een kerstkransje bij de koffie en chill. Of ga je stiekem volledig te buiten op de Kerstborrel.
  10. Katten + kerstbomen = geen combinatie. Don't go there.


Heb je nog meer december-overlevingstips? Deel ze vooral! 



woensdag 2 december 2015

Costa d'Oro, de verborgen pizzaatjes-parel van Dordt

Eigenlijk kun je je afvragen of het handig is om een review te schrijven over een zaakje dat je liever voor jezelf houdt. Maar aan de andere kant moeten wij Dordtenaren er ook niet aan denken dat Costa d'Oro niet meer zou bestaan dus in die zin zijn alle klanten natuurlijk weer wel welkom.

Op de Voorstraat West zit het, bijna aan het einde, in de schaduw van de Grote Kerk. Als je niet goed kijkt, loop je het zo voorbij. Er hangt echter wel een bescheiden bord, dus let daar op. Zo, nu heb ik het verklapt. Er is geen weg meer terug.

Ik kwam hier voor het eerst met half- Siciliaanse vriendin R. die er al vele jaren kind aan huis is. Een betere aanbeveling is er niet. Sindsdien kom ik er ook vaak en word ik nooit teleurgesteld. De pizzeria, de eerste in Dordrecht, werd geopend in 1972 en wordt nog steeds gerund door dezelfde Siciliaans/Nederlandse familie. En familiesfeer, dat heeft het. De eenvoudige, gezellige inrichting (die gelukkig nooit verandert) roept een keukentafel-gevoel op.

Het eten
De kaart is overzichtelijk en bestaat uit traditionele gerechten. De grap is dat R en ik iedere keer hetzelfde kiezen dus naar de kaart kijken is voor ons eigenlijk overbodig. Hoe dan ook, wat je ook doet, bestel in ieder geval de broodjes met kruidenboter. Het brood is zelfgebakken en smaakt fantastisch. De zwarte randjes horen erbij en maken het nog wat lekkerder. Voor de vorm een salade erbij, die vrij eenvoudig is, zoals het hoort. Dan, de pizza's...

Mensen die gewend zijn aan Amerikaanse pizza-wagenwielen komen misschien bedrogen uit. Maar laten we eerlijk zijn: wil je dat eigenlijk wel, zo'n kleffe zooi die op een bepaald moment afgekoeld is zodat je hem met tegenzin naar binnen zit te stouwen? Neen! Deze pizzaatjes hebben de afmeting van een ontbijtbord en zijn dus prima te behappen. Altijd met knapperige bodem en goed belegd. Volop keuze qua vlees, vis en vega-varianten. En niet te zuinig met knoflook bewerkt. Maar ze laten dus gelukkig ruimte over voor voor- , bij- en nagerechten.

Er staan ook andere gerechten op de kaart zoals soepen, vlees- en visgerechten en pasta's. Mijn moeder, mijn meest recente mee-eter, was zeer te spreken over de ravioli. Verder heb ik zelf weinig ervaring met de rest van de kaart; de pizzaatjes stelen eigenlijk de show.

Dan wordt het spannend. "Heeft u nog tiramisu"? is onze standaardvraag na de pizza, die gelukkig bijna altijd met "Ja" wordt beantwoord. Eén keer was het antwoord "Nee" en toen waren we ontroostbaar. (We hebben daarna wanhopig door de stad gedoold op zoek naar een vergelijkbaar hemels dessert, wat niet lukte.)


Want na deze heerlijk maaltijd hoort een afsluiter van eigengemaakte tiramisu. Tegenwoordig maken ze ook een variant met limoncello. Ook lekker, want iets frisser, maar eerlijk gezegd ga ik vooral voor de traditionele variant. Gecombineerd met een kopje koffie waar je weer even goed wakker van wordt....puur en overvloedig genieten (vooral geen calorieën gaan tellen)!

Verder
De prijs is altijd een aangename verrassing, want voor al het bovenstaande ben je ongeveer 25 euro per persoon kwijt, tenzij je je te buiten gaat aan drankjes. Een prima prijs voor heerlijk eten, dat altijd van dezelfde (goede) kwaliteit is. Je moet wel houden van kneuterigheid, het keukentafel-gevoel en het 'basic' eten. Doe je dat, dan ben je hier binnen de kortste keren kind aan huis.



PS: Dit restaurant heeft geen pinautomaat en is niet op alle zondagen geopend.

maandag 30 november 2015

Pierewaaien (my safe place)

De stenen pier steekt een eindje de zee in. Vanaf het parkeerterrein kun je er op lopen, langs een slagboom. Naast het parkeerterrein zit een vreemd cafeetje. Een soort keet waar oude Scheveningers zitten.

Op de pier lopen altijd veel mensen met een vrolijke parade van honden.

Aan beide kanten van de pier liggen vierkante blokken. Daar zitten meestal meeuwen op. Mijn vader vertelt me iedere keer als wij daar lopen dat daar regelmatig mensen gewond raken. Ik waag me er niet aan, hoewel het strand links van de pier er altijd aanlokkelijk uitziet. Maar het is eigenlijk niet veilig te bereiken dus lopen we altijd liever gewoon de pier af. Waar tenslotte ook de wind om je oren waait.

Links is voorbij het strand de industrie van de Maasvlakte te zien. Uit de verte lijkt deze zelfs mooi.

Rechts van de pier is de haven van Scheveningen te zien en daarachter de grote pier en het Kurhaus.

Recht vooruit zien we de blauwe Noordzee, met meestal vissersboten en zeilbootjes.

Een strakke horizon.

Op deze pier bestaat geen stress.

Iedereen die loopt kan zijn muizenissen, in ieder geval voor even, uit zijn hoofd laten waaien.

 
 
 
 
 

vrijdag 27 november 2015

Restaurant review: Vega(n) Pop Up Rotterdam

Het is al eventjes geleden dat ik er was maar een review over dit restaurant mag toch niet ontbreken op de the Living is Easzy. Redenen hiervoor zijn:

1. Het eten was onvoorstelbaar goed.
2. Ze zitten nog maar een paar dagen in Rotterdam?

Hoe dan ook, op het Westelijk Handelsterrein zit dus nog een paar dagen een geweldig vegetarisch, deels veganistisch pop up restaurant, dat binnenkort naar verluid naar Arnhem zal verkassen. En dat is spijtig, zowel voor vega(n)s als voor de foodies in onze regio.

Samen met mee-eter Y, die niet in de eerste maar wel in de tweede categorie valt, bezocht ik dit restaurant in Rotterdam. Volgens de site is het idee hiervoor ontstaan doordat meer mensen vegetarisch willen eten maar dat het in Nederland ontbreekt aan goede vegetarische horecagelegenheden met een moderne keuken. "Vaak word vegetarisch eten ergens onderaan een menukaart vermeld, en wordt u afgescheept met een saaie salade geitenkaas of een bordje pasta", aldus de site. "Vega Pop-up wil het gebrek aan goede, maar vooral moderne, vegetarische en veganistische restaurants tegemoet komen, door tijdelijke Pop-up restaurants door geheel Nederland met kwalitatief hoog, moderne en bovendien zeer smaakvolle gerechten en wijnen te bieden".

En kwalitatief hoogstaand, dat was het. Wij kozen ervoor om diverse koude en warme gerechtjes te bestellen en te delen. De gerechten zijn allemaal van voorgerecht-formaat. Je kunt ook kiezen voor een verrassingsmenu.

Eerst werden wij al zeer aangenaam verrast met een amuse die, zonder te willen overdrijven of irritante uitdrukkingen te willen gebruiken, alleen te omschrijven valt als een Smaakexplosie.

Wij werden vervolgens eerst verwend met twee koude gerechten: Purple Rain, een gerecht van bietjes, aceto balsamico, geitenkaas en meringue en Pretty Pink, een gerecht van flespompoen, sinaasappel en pistachecrumble. Beide gerechten zo mooi opgemaakt dat het bijna zonde was om aan te beginnen. Echt sterrenkwaliteit, net als de smaak.


Daarna twee warme gerechten, de Mushroom Eclair, paddestoelen dus (always my favourite!), gecombineerd met paarse aardappel en truffel, en de Smokey Surprise, een combinatie van knolselderij, king boleet, topinamboer en smoke. Deze beschrijving doet geen recht aan hoe fantastisch dit smaakte. Hoe plantaardig eten kan smaken als het goed wordt klaargemaakt! Wij werden er beiden erg gelukkig van, zeker toen bleek dat de wijn ook niet onderdeed voor het eten. Wat een, helaas tijdelijke, aanwinst!

Vega of foodie (of allebei): grijp je kans en ga nog even heel snel reserveren of zoek hun volgende locatie op via www.vegapopup.com!

zondag 15 november 2015

Restaurant review: Jamie's Italian (Rotterdam)

Het zou natuurlijk voor de verandering wel grappig zijn als er reden was om zo'n hype-achtig concept de grond in te schrijven, maar helaas, of gelukkig...die reden is er niet.

Als fanatieke Markthal-liefhebber is niet bij Jamie's Italian gaan eten natuurlijk geen optie. Dit moet geprobeerd en gereviewd worden! Toevallig was meneer Oliver deze week wel in Nederland maar wij hebben hem niet gespot. Maakt niet uit, via zijn eten hebben wij toch kunnen 'proeven' van zijn culinaire visie. En die luidt: houd het basic, gebruik de beste ingrediënten en maak het goed klaar. En dan: genieten.

En dat deden we. Mijn mee-eter was deze keer vriendin R, een halve Siciliaanse. Dat legde de lat natuurlijk flink wat hoger. Zeker omdat zij eigenlijk geen enorme pastaliefhebber is. Wij gingen voor de lunch, omdat het diner domweg anderhalve week van tevoren al volledig was volgeboekt. Lunch reserveren kon nog gelukkig nog wel maar de zaak zat nu ook compleet afgeladen. (Ga er dus niet op de bonnefooi naartoe...kansloos.)

Eerst even over de kaart: deze is redelijk beperkt of liever gezegd, overzichtelijk. Maar zoveel lekkere keuzes, inclusief vegetarische opties, dat we spontaan "O" en "Ah" begonnen te roepen. Van de pasta's kun je een grote of kleine portie bestellen. Verder is er een ruime keus aan kleine gerechten c.q. antipasti op, salades en hoofdgerechten met vlees of vis. Er is een aparte dranken- en dessertkaart. Gelukkig maakt Jamie geen misbruik van zijn naamsbekendheid; de drankjes zijn normaal geprijsd en de gerechten eigenlijk ook.

Wij begonnen allebei met de bruscetta caponata. Voor de niet- Italianen: dat is een getoast stukje brood met een aubergine-tomaat mengsel. Daaroverheen geraspte kaas. Deze bruscetta was al helemaal goed. Zeer goed op smaak, lekker knapperig en het zag er ook nog eens uit als een plaatje. Vol verwachting klopte ons hartje voor wat er verder nog zou komen...


R. koos de tagliatelle met truffel en boter. Inderdaad heel basic, maar de geur die daar vanaf kwam deed mij besluiten om de volgende keer zeker die pasta te kiezen (het Ruspje Nooitgenoeg-effect). Ikzelf, paddenstoelenfan, nam de fettuccine met porcini, mascarpone, knofook, witte wijn en citroengremolata, Ook om zeer blij van te worden. Wederom konden wij welgemeende "O"-s en "Ah"-s niet onderdrukken. (Het werd misschien een beetje gênant.)

Maar dat was nog niet alles. Omdat het natuurlijk belangrijk is voor een review om een compleet beeld te kunnen geven, namen we toch ook maar een dessert. Niet omdat we allebei verslaafd zijn aan cheesecake natuurlijk. We deden dit echt voor jullie. Hoe dan ook: echt nog nooit zo'n fantastisch stuk taart gegeten. Alles perfect: de kruimelige bodem, de tweeledige luchtige vulling, de bessencoulis.

Tot de laatste drie happen. Toen bleek dat dit toch teveel van het goede was; Oempf. De volgende keer delen we samen dus een stuk (tip!). Want het is zonde als je heerlijke etentje wordt overschaduwd door een lichtelijk misselijk gevoel na afloop als gevolg van te grote gulzigheid.

Wat het wás heerlijk. De hype is volkomen terecht. We love Jamie! Dus: ga naar de site, kijk wanneer je kunt reserveren en ga het ervaren!

https://www.jamieoliver.com/italian/netherlands

donderdag 12 november 2015

Recept: Noedels met een pittig pindasausje

Soms kan een mislukkinkje toch op iets moois uitdraaien. Ik was in eerste instantie helemaal blij toen ik bij de grootgrutter een pindakaas met 100% pinda's tegenkwam. Normaal koop ik die altijd bij de bio-winkel, dus moest ik daar altijd ver voor omlopen. Het gaat hier om pindakaas zonder toegevoegde suiker, zout of andere zooi.

Maar helaas, daar waar mijn bio-pindakaas met goed doorroeren wel een homogene massa wordt, blijft deze pindakaas volkomen olie-achtig. Niet echt op brood te smeren dus, hooguit met een lepel. Maar toen... schoot me een super easzy recept te binnen, uit het boek De Snelle Vegetariër van Jacinta Bokma. Ik had geen zin om het op te zoeken dus gooide ik uit mijn hoofd de ingrediënten bij elkaar. En het bleek gelukkig heel goed te eten! En re-de-lijk te kloppen met het oorspronkelijke recept, zag ik later. Het is nog eens veganistisch ook, dus wat wil je nog meer. Verantwoord, supersnel en makkelijk comfort food, waarvan de ingrediënten zich meestal al braaf in je voorraadkast bevinden.

Dus, daar gaan we weer:
(En zoals gewoonlijk nemen we het met de hoeveelheden niet te nauw)

Men neme voor twee personen

- een paar flinke lepels olie-achtige pindakaas (of normale)
- drie eetlepels ketjap manis
- knoflook (uit een potje is handig)
- scheut citroensap (vooral zo'n geel flesje gebruiken)
- niet te weinig sambal
- drie eetlepels sweet chilli saus
- sesamolie of wokolie
- een rode paprika
- een prei
- een half bakje champignons
- een halve courgette
- noedels voor twee personen (neem vooral de echte uit een Chinese supermarkt of toko!)

Roer alles voor de saus door elkaar. Als de boel een beetje droog wordt kun je wat warm water toevoegen. Sowieso wordt het mengsel wel weer vloeibaarder als het verwarmd wordt. Snijd de groenten en champignons in stukjes en roerbak ze in de olie.
Kook de noedels zoals aangegeven op de verpakking en giet ze af.

Meng de pindasaus met de gebakken groente en roer de boel goed door elkaar.
Roer de pinda-groentes door de noedels en serveer alles in van die Oosterse noedelkommen of in diepe borden.

Optioneel:
  • Strooi er seroendeng of geraspte kokos overheen.
  • Gebruik andere groentes, als je die toevallig hebt liggen. Ik kan me zo voorstellen dat sperzieboontjes of broccoli er ook in kunnen (wel eerst voorkoken).
  • Strooi er wat cashewnoten overheen.
  • Roer er op het laatst taugé doorheen.
  • Voor meer vulling kun je ook tofu blokjes meebakken. 

Enjoy!

zondag 8 november 2015

Filmreview: the Gift

Altijd leuk als je de film mag kiezen. Bij een echte date vind ik het een enorme turn-off want echt: toon wat ballen en heb een mening, als vent zijnde. Met dinnetje P. is dit echter vaste prik dus mocht ik zoals gewoonlijk gaan Googlen. De nieuwe 007 staat al op het lijstje om met Pa Konijn heen te gaan dus valt af. Zelf absoluut geen fan van romkoms en zeker geen Nederlandse. P. blijkt geen fan te zijn van Amy Whinehouse dus helaas ook een no go. Uiteindelijk kom ik uit op the Gift. Voor mij geen film die bellen deed rinkelen, maar in Amerika bleek deze een onverwacht succes te zijn geweest en de recensies zijn tamelijk enthousiast.

Het verhaal
Lastig om een filmreview te schrijven over een thriller, want ja: spoilergevaar. Maar hier toch een poging (van iemand wiens dagelijks werk dit niet is, dus vergeef me).

Het gaat dus om een thriller, een 'psychologische', wat gelukkig inhoudt dat er weinig expliciet geweld in zit. Wel een spanning die zich onderhuids en onmiskenbaar opbouwt. Met een paar clichés zoals een hond die verdwijnt, vissen die ineens dood zijn en iemand die willens en wetens een donkere ruimte inloopt en zich afvraagt waar het rare geluid vandaan komt.
OK, tot nu toe ben ik nog niet echt goed bezig, geloof ik. Dus nu: het verhaal:

Knap stelletje heeft het goed voor elkaar en gaat in een nieuw huis wonen in Californië, waar de man van het stel is opgegroeid. Simon heeft een heftige nieuwe baan, Robyn heeft een moeilijke tijd gehad en werkt even niet maar wil graag zwanger worden. Ze gaan, heel symbolisch, in een nagenoeg glazen huis wonen. Ineens duikt er een oude klasgenoot van Simon op, Gordon, die zich opdringt. Hij brengt kadootjes en nodigt zichzelf uit op het eten. Vervolgens nodigt hij ze weer bij hem uit. OK, dit klinkt allemaal heel saai. Maar dat was het niet.

Waar het om gaat is dat deze Gordon zich steeds vreemder en vijandiger gaat gedragen. De vraag is wat zijn bedoeling is en waar het vandaan komt. Gedurende de film wordt dit steeds duidelijker. En het blijkt dat Simon ook een min of meer duister verleden heeft, en heden ook een beetje een donker kantje. Is al zijn succes wel echt verdiend? En is het terecht dat Gordon een beetje doorgedraaid is? De climax zal ik dan maar niet vertellen, maar laat gezegd zijn dat dinnetje P. hem eerder doorhad dan ik, onschuldig konijntje dat ik ben.


Oordeel
Hoewel er geen spectaculaire acties of heftige effecten in zitten, is deze film vanaf het begin erg onderhoudend en spannend. Voor de echte liefhebbers zitten er wel een paar lekkere griezel- c.q. schrikmomenten in. Vooral het acteerwerk maakt deze film bovengemiddeld goed. En het feit dat er toch enige diepgang in het verhaal zit, maakt hem nog...bovengemiddelder. Jeetje, een filmreview schrijven blijkt lastiger dan ik dacht.

Laat ik maar afsluiten met deze: met de hond kwam het gelukkig goed.

O jee, weer een spoiler. Ik kan dit echt niet.

Recept: Homemmmmade granola

Niet dat we per se tegen "pakjes en zakjes" zijn (zoals dat vaak neerbuigend wordt genoemd door de echte foodie fundamentalisten), want the living is tenslotte easzy. Maar soms is het wel leuk om iets helemaal zelf te maken. Zeker als het heel makkelijk is en het resultaat veel lekkerder. Daarbij komt ook nog dat havermout tegenwoordig hot hot hot is. Dus waar wachten we nog op: we gaan zelf granola maken! En dat is gewoon gebakken muesli.

Men neme: (en de hoeveelheden doen er wederom niet zoveel toe)

- 100-150 gram havermout. Neem vooral de zak van € 0,45 uit de onderste schappen.
- 100 gram noten, zoals amandelen, cashews, hazelnoten
- 3 eetlepels kokosolie
- 3 eetlepels honing
- 2 eetlepels geraspte kokos
- flinke snuf kaneel en klein snufje zout
- rozijnen
- optioneel: zonnebloempitten, lijnzaad, pompoenpitten

Hak de noten grof. Meng deze met de havermout, de kokos, de kaneel, het zout en de eventuele andere pitten en zaden. Smelt de kokosolie even in de magnetron zodat ie vloeibaar wordt. Meng dit door het mengsel en roer daarna de honing erdoor.

Bedek een lage ovenschaal of bakplaat met bakpapier en spreid het mengsel er over uit. Bak dit 10 minuten op een temperatuur van 170 graden. Na deze 10 minuten schep je alles even goed om en zet je het nog even 10 minuten terug. Niet langer! Let op: het enige dat dit recept kan doen mislukken is aanbranden. En geloof me...dan kun je het gewoon weggooien want dan is het niet te eten. Volg de stelregel: bruin is goed, zwart niet. Check dus even tussendoor of het niet te hard gaat.

Gaat alles goed, geniet dan van het heerlijke aroma dat zich door de keuken verspreidt.

Als het klaar is, laat dan goed afkoelen en doe alles vervolgens in een goed afsluitbare pot, samen met de rozijnen. Als je de rozijnen er in doet voordat de boel is afgekoeld, zullen ze droog worden.

Tip: vervang de rozijnen door gedroogde cranberries of gedroogde blauwe bessen! Iets zuriger, ook lekker.

Geniet vervolgens de hele week van een zelfgemaakt ontbijtje door je granola te eten met yoghurt of kwark. Gezond, hip en easzy!







vrijdag 30 oktober 2015

Restaurant review: Khotinsky (Dordrecht)

Niets zo leuk als een afspraak met een vriendin die je al lange tijd niet gezien hebt, en die je ook nog komt opzoeken in eigen hometown. Een stadswandeling door het oude centrum, langs de Nieuwe Haven en het Groothoofd is natuurlijk een inkoppertje, zeker nu we begeleid werden door een heerlijke nazomerzon waardoor de goudkleurige bomen nog mooier uitkwamen.

Tot nu toe zit alles snor. Maarrr....deze betreffende gast is toevallig een geboren Limburgse en heeft dus een vanzelfsprekend gevoel voor goed eten en sfeervolle setting. Bourgondisch, zou je kunnen zeggen (als dat niet zo'n afgezaagde term was). Dus waar ga je dan eten in Dordrecht? The pressure!

Ik koos voor Khotinsky, een van mijn persoonlijke favorieten, en nam de proef op de som.

Wat is het?
Khotinsky bestaat inmiddels enkele jaren en is gesitueerd in het oude Energiehuis, net buiten het centrum van Dordrecht. Het is volgens de site een "grand café-bistro-bar". In het Energiehuis zit verder een theater, een cultureel centrum en een poppodium. De ruimte is "rauw"; de voormalige industriële functie is nog te voelen. Maar, het restaurant heeft ondanks de nok van 15 meter een gezellige en mooie sfeer gecreëerd. Ikzelf ben toevallig fan van voormalig industriële gebouwen die tot horeca zijn omgebouwd, zoals Hotel New York in Rotterdam en Mama Kelly in Den Haag. Dat contrast werkt goed, vind ik, en het geeft vaak een prettig ruimtelijk gevoel.

De kaart is afwisselend, met zowel exclusievere gerechten als 'bistro'-gerechten, die wat meer basic en voordeliger zijn. Keuze genoeg in vis, vlees en vegetarisch. De site belooft dat er wordt gewerkt met verantwoorde, verse en ambachtelijke producten.

Mijn Limburgse mee-eter is gelukkig (terecht) erg enthousiast over de entourage! Die bonuspunt hebben we in de knip. Nu: het eten.

The Food
We begonnen met een zuurdesembroodje met olijfolie en een romige dip en olijven. Dit om alvast een bodempje te leggen voor de goede rode wijn die ook erg lekker naar binnen ging. Het brood en toebehoren waren inderdaad erg vers en bijzonder lekker. Zoals ik in een eerder blog al opmerkte, het brood is altijd een graadmeter voor de rest. Dit beloofde dus veel goeds. We kregen voor € 1,00 een karaf water met munt en citroen. Die euro gaat naar een goed doel, zo vernamen wij. (Bonuspunt!)

Ook de hoofdgerechten konden de Bourgondië-test ruimschoots doorstaan. Mijn mee-eter genoot van kabeljauw, op de huid gebakken met farro, muhamara, paprikatuille en kummeljus. Ikzelf koos de 'Kekburger', een kikkererwtenburger met blauwe kaas, rode uiencompote, bleekselderij, little gem, kruidenmayonaise en frites. Een burger zoals het hoort, zo groot dat je in eerste instantie een lichte paniek ervaart. Pas als je het idee opgeeft dat je dit netjes naar binnen kan krijgen, ga je genieten. Van de perfecte structuur en smaakcombinatie. Echt een topper, net als de frites, die er eigenlijk niet meer bij konden maar te lekker waren om te laten liggen.

Omdat we nog wijn hadden besloten we toch maar om als dessert een kaasplankje te delen. Maar goed dat we er niet allebei een genomen hadden, want de kaas smaakte heerlijk maar het was een fikse portie. Dit in tegenstelling tot veel restaurants waar je voor je € 12,50 soms net vier kruimels kaas op je plankje kan terugvinden. Bourgondische Bonuspunt dus!

Al met al was het eten bij Khotinsky echt een succes, mede door de zeer attente bediening. De sfeer, de entourage en het eten, alles klopt. Echt de topper van Dordrecht, wat mij betreft. Ga dat dus zien en proeven, al dan niet in combinatie met een herfstige stadswandeling...!


Voor meer informatie en de menukaart:
www.khotinsky.com







donderdag 29 oktober 2015

Recept: Easzy peaszy houmous

Of het nou hummus, houmous of hoemoes is, het is in ieder geval lekker. En ook nog eens gezond, voedzaam en veganistisch en zo. Er zijn superveel varianten te koop, gewoon in bakjes bij de supermarkt of bij een kraam op de echte markt. Bij zo'n kraam kocht ik ooit houmous met mango, en dat was een erg leuke variant. Vooral omdat ie behalve zoet ook nog eens tamelijk pittig was. Maarrrrrrrrrrrr.... op de markt is je euro een gulden waard dus € 3,50 voor een klein schepje ook weer niet niks. Terwijl je het dus heel easzy zelf vers kunt maken! Daar kwam ik achter na iets minder gelukte pogingen, dat dan weer wel. Maar dit is uiteindelijk een lekker, kan-niet-mislukken, DIY houmous-recept geworden!

(En om het echt makkelijk te houden, doen we niet meutig over de precieze hoeveelheden, maar gooien we het een en ander uit de losse pols bij elkaar.)

Men neme:

- een blik kikkererwten
- een scheut olijfolie
- scheutje citroensap (je mag gewoon zo'n geel knijpflesje gebruiken, hoor)
- eetlepel tahin (bij grote AH's of natuurwinkel)
- 2 eetlepels mangochutney (tip: bij Oosterse toko het goedkoopst)
- flinke theelepel sambal
- knoflook (teentje of schepje uit zo'n makkelijk potje)
- peper, zout
- optioneel: paprikapoeder, peterselie, gemalen chilipeper


Spoel de kikkererwten af en laat even uitlekken. Pureer ze vervolgens in je keukenmachinetje tot ze al aardig fijn zijn geworden. Voeg dan de olijfolie, tahin, citroen en knoflook toe. Pureer vervolgens verder tot het mengsel lekker glad is. Voeg indien nodig nog wat olijfolie toe, als het nog gladder kan. Voeg dan de mangochutney, sambal, peper en zout toe en meng goed. Proef af en toe even of het zoet en pittig genoeg is. Bestrooi eventueel met de optionele opties.

En dan: heb je voor een hele week een lekkere bak houmous die je op je brood kunt smeren, op een toastje, op een bagel, op een pitabroodje, op een wrap....Easzy peaszy and yummie!

donderdag 22 oktober 2015

Food-review: Baker & Moore

Zondagmiddag draait bij mij en mijn moeder vaak om de vraag "Waar gaan we lunchen?" (eerstewereldprobleem) Vooral in Rotterdam, tenslotte toch de culinaire hoofdstad van Nederland, is de keuze reuze. Helaas is het mij nog steeds niet gelukt om mijn moeder aan de Dutch Weedburger te krijgen, en ook deze zondag lukte het me niet om haar mee te lokken naar Bagels and Beans, waar ze hem tegenwoordig verkopen. In plaats daarvan wilde ze liever naar Baker & Moore, en liet ik mij toch maar meetronen. Niet dat dit een straf is.

Wat is het?
Baker & Moore is een ontbijt- en lunchrestaurant op de Westblaak. "Jouw plek in de stad waar je ontspant, geniet en werkt", aldus de site. Het leuke aan het concept van Baker and Moore is dat je zelf je broodje kunt samenstellen. En dat vinden wij, eigenwijze typjes zijnde, natuurlijk heerlijk. Op de menukaart staan verder nog ontbijtjes (in het weekend de hele dag verkrijgbaar, bonuspunten!), zoetigheden, slowjuices, koffie en thee. Ook is een high tea mogelijk en volgens de site is er tegenwoordig ook de Bakers Healthy Raw Tea. Dit is een "gezonde high tea zonder suiker, lactose, gluten en voornamelijk raw & vegan". Dat klinkt wel erg hipster...

The food
Wij kozen dus gewoon voor een zelfverzonnen  boterham met pesto, zongedroogde tomaat en boerenkaas en een ontbijtje bestaande uit een croissantje, een scone met room en jam, verse jus en koffie. Het brood van Baker and Moore smaakt ambachtelijk en is rijk belegd. De pesto was volgens mijn mee-eter goed op smaak. Met de zongedroogde tomaatjes was men niet zuinig geweest. Alles bij elkaar dus een geslaagd broodje. Bonuspunten voor het feit dat er ook zuurdesem- en glutenvrij brood gekozen kan worden. Tip: je kunt van je sandwich een tosti laten maken.

Ook het ontbijtje was prima; het smaakte allemaal vers en ook met de jus en de koffie was zeker niets mis. De koffie en thee is overigens allemaal biologisch (bonuspunt!).

Verder
De inrichting is hedendaags, dat wil zeggen: sloophout, koele kleuren in combinatie met kleurige accenten. Ik vind de zaak inderdaad een ontspannen uitstraling hebben, mede door het hoge plafond en de daardoor enigszins industriële uitstraling, die altijd zo goed bij Rotterdam past. Er is een leestafel met tijdschriften en er is Wifi. Hierdoor is deze zaak ook geschikt om er in je eentje te gaan zitten, bijvoorbeeld met je laptopje. Je kunt hier zelfs een werkplek reserveren via seats2meet.

De bediening is erg klantvriendelijk en vlot.

De prijzen zijn gemiddeld en flexibel vanwege het zelf-samenstellen concept. De kwaliteit van de producten is echt goed dus je krijgt waar voor je geld, vind ik.

Verder zijn er nog producten zoals koffie en thee voor thuis te koop en je kunt je lunch of ontbijt ook "to go" bestellen. Ze hebben mogelijkheden voor groepen en bedrijfscatering.

Qua bereikbaarheid: gelegen in het centrum van een wereldstad dus vooral niet met de auto komen (nogal wiedes) maar gewoon lopen of met metro of tram. Dat deze zaak net één straat buiten het drukke centrum ligt heeft als voordeel dat het er meestal niet overvol is, wat bijdraagt aan het idee van 'Ontspannen'.

Kortom: de perfecte zondagmiddagstek...ook voor de andere dagen van de week!


Baker & Moore
Westblaak 147
www.bakerandmoore.nl


 








vrijdag 9 oktober 2015

Restaurant review: de la Soul in Leiden

Soul in Nederland? Het bestaat. Nu is Leiden wel een redelijk swingende stad, door de studenten vooral, maar ook hier overheerst de terreur van de 'all you can eat'- sushi, de grills, de Grieken en de goedkope pizzaketens. Gelukkig zijn er altijd uitzonderingen op de regel, en deze hele fijne uitzondering is een persoonlijke favoriet geworden.

Wat is het?
Het gaat om De La Soul. De naam alleen al. Wat hier wordt geserveerd is dus soulfood, wat zoveel wil zeggen als het voedsel van het Zuiden van de Verenigde Staten. Denk aan gumbo, jambalaya, pulled pork, dat werk. De menukaart bestaat uit allerlei gerechtjes ter grootte van een voorgerecht, en side dishes. Ben je een grote eter, dan neem je twee gerechtjes en een side dish, ben je een minder grote eter dan heb je genoeg aan twee gerechtjes of een gerechtje en een side dish. Maakt niet uit eigenlijk, de kaart is erg afwisselend met genoeg keuze in vis, vegetarisch en vlees. Helemaal leuk zijn de Soul Legends; een proeverij voor twee personen met een stuk of zeven gerechtjes voor € 35,00.

The food
Ik en mijn mee-eter kozen voor deze optie en op verzoek werden zonder morren (bonuspunten!) alleen vis- en vegetarische gerechtjes geserveerd. Nog even tussendoor: het brood met smeersels vooraf was ook al vers en lekker; ik ben van mening dat dit een altijd goede graadmeter is voor de kwaliteit van de rest van het eten. (Bij taai wit Aldi-stokbrood en vettige kruidenboter: snel weer weggaan.)

We kregen onder meer: Mac 'n Cheese, St Jacobsschelpen met limoenpuree, salade met black eyed peas, een stoofpot met polenta en artisjok (volgens mijn mee-eter de lekkerste polenta die hij ooit had gegeten, moest ik nog speciaal vermelden) en zwart gebakken zalm. Ieder gerecht was prima op smaak, origineel en alles smaakte supervers en zag er ook zo uit. Hierdoor, en doordat we de hele dag cursus hadden gehad en dus sufgeluld en uitgehongerd waren, waren de bakjes snel leeg en waren we daarna moe maar verzadigd. Een dessert kon er helaas niet meer bij maar een perfect espressootje nog wel.

Alle keren dat ik hier heb gegeten heb ik ervaren dat het eten gewoon prima is. De kaart verandert geregeld, waardoor er steeds weer iets nieuws uit te proberen is. Bovendien ben ik fan van het multi-gerechtjes systeem waardoor je als Rupsje Nooitgenoeg minder bang hoeft te zijn dat je net niet het lekkerste van de kaart hebt gekozen (een serieus eerstewereldprobleem). Als je echt gezellig wil doen, dan deel je je soulfood gewoon met je hele tafel.

En verder
De bediening bij De La Soul is vriendelijk, vlot en kundig. Ze gaan altijd serieus om met mijn vermoeiende allergievragen (bonuspunten!). Verder is er een uitgebreide drankenkaart. Waar ik verder weinig verstand van heb, dus laat ik het bij deze mededeling.

De inrichting is soulfull en bluesy, de muziek idem dito. Lekkere oude soul, funk en blues.
Er is een groot terras met uitzicht op de Morspoort. In de zomer kun je hier dus makkelijk een avondje doorbrengen.

Qua prijzen: de meeste gerechtjes kosten tussen € 8,50 en € 11,50, de side dishes ongeveer € 3,50, desserts ongeveer € 5,25.

Er zijn aparte menu's voor groepen. En er is ook een lunch- en borrelkaart. Reserveren is aan te raden op donderdag en in het weekend.

De bereikbaarheid is goed, het station is op loopafstand en als je met de auto komt kun je vlakbij parkeren in de Morspoortgarage.


Wat kan ik verder nog zeggen...mocht het nog niet duidelijk zijn: dit is een aanrader!


De la Soul
Morsstraat 60
Leiden
www.delasoul-leiden.nl
071-5125671

dinsdag 6 oktober 2015

De trein-jungle

Na twee blogposts begint er al een rode draad zichtbaar te worden. Dat heb je ervan. Bij vertraging, wisselstoring en uitval van treinen opent zich een wereld van creativiteit. Of: uit verveling en geeuwhonger ga je maar wat zitten bloggen.  Anyway, het leven van een dagelijkse treinforens is niet bepaald easzy. Daarom hier wat tips!
  • Fatsoen is overgewaardeerd. Het leven is een jungle. Althans, in het drukke Nederland en zeker in de trein (daarbuiten soms ook, hoor). Laat je fatsoensnormen los. Je hebt er niets meer aan. Geloof me, je medereizigers hebben het allang gedaan.
  • Met bovenstaande mindset kun je verder. Als de trein komt, wees alert. Houd de ingangen scherp in de gaten. Nu heb je al een voorsprong op de andere reizigers die ofwel reeds gezombificeerd zijn, ofwel nog slapen. Posteer jezelf breeduit bij de ingang. Denk breed, breed, breed. Steek je ellebogen wat uit. Zodra de deur opent, plaats je hand om de stang van de deur. En dan hup: naar binnen!  
  • Nu kan het nog steeds lastig zijn; als er toch iemand voor je naar binnen is geglipt die eerst rustig gaat staan rondkijken alsof ie een trein voor het eerst ziet. En dus niet even doorloopt zodat ondertussen via de andere kant de coupé volloopt. Wie kent ze niet. Maan deze persoon tot tempo door omstandig te hummen en als dat niet helpt, dan toch maar een beetje 'fysiek sturen'. Zoals gezegd, het is een jungle. Laat ze desnoods deze tips lezen.
  • Nu zitten. Ga vooral daar zitten waar iemand demonstratief zijn tas geplaatst heeft. Heeft de tas een kaartje? Welnee! Vraag dus ook niet of je daar misschien mag zitten! Ben je helemaal betoeterd! Zeg desnoods nog even 'pardon' en laat dan je kadetten rustig zakken richting stoel c.q. tas.
  • Lees, werk, schrijf, luister muziek of slaap. Treintijd is extra eigen tijd. Als je dit zo beschouwt, is het allemaal stukken rooskleuriger. Echter, wat werken in de trein betreft: reken niet teveel op concentratie. Als je in een coupé zit met kakelende kippen, zatte studenten of een kind, vergeet het dan maar. Of nog erger: opvoedkundige ouders die hun kinderen alles willen uitleggen wat er vanuit de trein te zien is ("Nee schat, geen giraffe,  dat is een koe. Een KOE. K-O-E. Boeoeoe!!") Oordopjes en Spotify kunnen soelaas bieden. Lekker in je eigen wereldje gaan zitten. Tussentip: als je je muziek steeds harder zet, dan zit je al in de gevarenzone van gehoorbeschadiging. Wees voorzichtig daarmee! (Nergens zoveel herrie als in een stiltecoupe trouwens. Slechtste uitvinding ooit.)
  • Als de trein propvol is, ga dan lekker eerste klas zitten. Wat denk je, dat ze komen controleren als de gangpaden zo vol staan dat niemand er meer door kan? Ze kijken wel uit. Zeker met grote vertragingen, dan zijn de reizigers ook nog eens bloedchagrijnig of ronduit gevaarlijk. Denk strategisch en have some guts. Anderen durven vaak niet. Daarom is er meestal plek genoeg en kun je lekker comfi reizen
  • Vertragingen...het wordt frustrerend als dit vaak gebeurt en je sociale leven, je carrière en je gezondheid er onder gaan lijden. Schelden en foeteren helpt helaas niets, zo heb ik vaak aan den lijve ondervonden. De NS is onverstoorbaar in zijn incompetentie. Het zal ook niet zomaar beter worden. Dus:,blijf in je liefde zitten, wees op alles voorbereid en neem eten, drinken en leesvoer mee. En een opgeladen telefoon. Ook handig voor reisinformatie. De App van de NS is vreemd genoeg zeer accuraat,  in tegenstelling tot de informatie op de stations. Tussentip: check de reisinformatie alvast tijdens je ontbijt of tijdens het afsluiten op kantoor. Als de boel niet rijdt kun je gewoon nog een bakkie nemen en loop je je niet voor niets te haasten.
  • Over liefde gesproken, gezamenlijke ellende schept snel een band dus kijk bij treinellende even goed rond of er nog iets leuks voor je bij zit. Gespreksstof en openingszinnen liggen voor het oprapen. Ook handig: hou een overzicht bij van leuke eettentjes en van adressen van vrienden en kennissen langs je treinroute. Maak van de nood een deugd bij de zoveelste treinstranding, en ga gewoon iets leuks doen!  Enjoy and Make it easzy!
Heeft u nog gouden treintips? Laat het weten!